Inteligencja emocjonalna: fakty i mity

Hejka!

 Dzisiaj parę słów o inteligencji emocjonalnej. 

Zapraszam.

Inteligencja emocjonalna to zdolność do rozpoznawania, wykorzystywania, rozumienia i zarządzania emocjami własnymi oraz innych ludzi.

Jakie zdolności obejmuje inteligencja emocjonalna?

 Emocje u innych rozpoznajemy po mimice, tonie głosu, sposobie mówienia, zachowaniu czy postawie ciała. Możemy też odczytywać je wyrażone poprzez dzieła sztuki,  muzykę czy też inne formy twórczości. To, że sami je przeżywamy, diagnozujemy na podstawie emocjonalnych myśli jak również doznań z ciała, np. napięte mięśnie.

Potrafimy odróżniać emocje szczere od nieszczerych, adekwatne od nieadekwatnych. Emocje służą nam do wspomagania myślenia. Możemy wywoływać u siebie pewne emocje, by lepiej zrozumieć sytuację (przeszłą, teraźniejszą, przyszłą) oraz inne osoby; jest to przydatne podczas rozwiązywania problemów.

Z inteligencją emocjonalną wiąże się też zdolność rozumienia złożonych uczuć (miłość, nienawiść), tego jak emocje łączą się i przechodzą jedne w drugie, otwartość na nie- dostrzeganie pozytywnych jak i tych negatywnych.  

Regulowanie emocji polega na ich intensyfikacji bądź zmniejszaniu, np. zaangażowanie się w przeżywanie radości może zmniejszyć smutek.

Tyle o inteligencji emocjonalnej i zdolnościach wchodzących w jej skład. Przejdźmy teraz do obalenia lub potwierdzenia powszechnie głoszonych poglądów dotyczących tego zagadnienia.

Inteligencja emocjonalna determinuje sukces zawodowy silniej niż inteligencja ogólna lub osobowość. 

MIT 

 

Nie ma na to solidnie przeprowadzonych badań. Większość danych pochodzi od agencji konsultingowych. Ich badania nie zostały opublikowane w recenzowanych czasopismach, tzn. nie zostały zweryfikowane pod względem poprawności metodologicznej i rzetelności pomiaru przez niezależnych recenzentów.

Sukces w pracy może zależeć od wielu czynników, część z nich może łączyć się z inteligencją emocjonalną (np. umiejętność jasnego komunikowania swoich potrzeb i pomysłów), ale nie jest on przez nią zdeterminowany.

Inteligencja emocjonalna pomaga lepiej radzić sobie w szkole/ na studiach. 

 PÓŁ-FAKT

 

 

Istnieją dowody na potwierdzenie tego, ale są niezwykle skromne. Większość programów rozwijających zdolności i kompetencje emocjonalne (tak chętnie wdrażanych w szkołach w USA) nie powstała z myślą o trenowaniu inteligencji emocjonalnej, tylko umiejętności pokrewnych, takich jak kontrolowanie impulsów czy zapobieganie uzależnieniom. 

Ludzie o wyższej inteligencji emocjonalnej lepiej funkcjonują w związkach interpersonalnych.

FAKT

Najbardziej zadowolone ze swych związków są pary, w których obie osoby mają wysokie wyniki w teście inteligencji emocjonalnej, najmniej zaś osoby o niskich wynikach. Pary mieszane (wysoka+niska IE) plasują się po środku. Najbardziej na zadowolenie ze związku obu osób wpływa poziom inteligencji emocjonalnej mężczyzny. Chodzi tu o rozpoznawanie emocji partnera oraz wysyłanie jasnych komunikatów. Ważna jest również umiejętność kontrolowania własnego gniewu. Inteligencja emocjonalna może polepszyć funkcjonowanie w związku, ale nie jest lekiem na wszystko. Ludzie przede wszystkim muszą chcieć być ze sobą.

Źródło: na podstawie książki Inteligencja emocjonalna: fakty, mity, kontrowersje. Magdalena Śmieja, Jarosław Orzechowski, 

rozdz. 1 i 5.

 ***

 Zaskoczył Was któryś z faktów/mitów?

Jak sobie radzicie z rozpoznawaniem emocji u innych?