Strefa Kinomaniaczki: Oksford, operacja, duma

Hejka!

Zapraszam Cię do świata Kinomaniaczki.

 

Po ostatnich książkowych wpisach czas na filmową Strefę Kinomaniaczki. Dziś w repertuarze same nowości, tzn. tegoroczne bądź zeszłoroczne produkcje. Zaczynajmy!

 

 

Miłość w Oksfordzie/ My Oxford Year (2025)

Anna wyrusza do Oksfordu, by spełnić swoje marzenie o studiowaniu na tamtejszym uniwersytecie. Na początku roku akademickiego okazuje się, że nie będzie jej uczyć profesorka, dla której tu przyjechała, a doktorant, który wcześniej jej podpadł... 

 

Film zdecydowanie w moim klimacie. Studia i to na dodatek w słynnym Oxfordzie, jest klimatycznie. Nie ma to jak nacieszyć oczy budynkiem Uniwersytetu Oksfordzkiego, ale też wnętrzami. Miłośnicy książek będą zachwyceni ujęciami biblioteki. Inspiracją do powstania tej produkcji była książka Julii Whelan My Oxford Year. Lubię Sofię Carson, więc też ze względu na nią sięgnęłam po tę produkcję. 

Aktorzy zostali idealnie dobrani - oboje atrakcyjni, stylowo ubrani. Bardzo podobały mi się stylizacje zarówno Anny, jak i Jamiego. No i te uczelniane stroje na rozpoczęcie roku akademickiego - cudne!  

Fabuła hmm...ciekawa (cóż to za sekret skrywa Brytyjczyk?), choć nie jakoś szczególnie zaskakująca. Na końcówce można się nieco wzruszyć. Chociaż o dziwo, mnie jakoś mocno ona nie ruszyła. 

Miłość w Oksfordzie podobała mi się pod względem estetycznym, natomiast pod względem głębi poruszanych tematów było średnio. Ale generalnie przyjemnie spędziłam czas.

 

 

Brzydcy/ Uglies (2024)

Tally z niecierpliwością czeka na swoje 16 urodziny, gdyż przejdzie wówczas operację, która zmieni ją z brzydkiej w piękną. Nie wszyscy jednak pragną takiego życia. Gdy przyjaciółka dziewczyny, Shay, ucieka, Tally rusza w ślad za nią, by ją ocalić.

 

W końcu zdecydowałam się, by obejrzeć ekranizację książki Brzydcy Scotta Westerfelda. Film był taki sobie. Oczywiście patrzę przez pryzmat książki. Inaczej wyobrażałam sobie Brzydalowo i Miasto Nowych Ślicznych. Niektóre rzeczy odbiegały od książki, nawet te istotniejsze.   

Nie był zły, ale bez szału. Joey King nie pasowała mi do roli Tally. I w ogóle ten David...

Fabuła gnała na przód, perspektywa czasowa była zaburzona -miałam wrażenie, jakby minął jeden dzień, a nie kilka miesięcy... Relacje między bohaterami nie miały czasu się zawiązać. Nie polecam. 

 

 

Dumna Królewna/ Pyšná princezna (2024)

 

Mimo odrzucenia jego propozycji król Mikołaj postanawia przebrać się za ogrodnika, by zdobyć serce pięknej, ale próżnej królewny Karoliny.

 

Miałam nadzieję, że ten film animowany będzie fajny, ale nie spodziewałam się, że aż tak mi się spodoba. Serio, to jest najlepszy film w tym zestawieniu. Ciekawa fabuła (wiadomo oczywiście, jak się to wszystko skończy, ale bohaterowie mieli interesujące przygody), momentami zabawne teksty, piękne piosenki i ładne widoczki. 

Główni bohaterowie fajnie do siebie pasowali. Nic, tylko obejrzeć. Urzekły mnie pałace Mikołaja (jego odrobinę bardziej) i Karoliny oraz ich prześliczne ogrody. Cudo!  Poza tym sukienka królewny również mi się spodobała. Sypialnia Karoliny przywiodła mi na myśl pokój Elsy z Krainy Lodu. 

Warto wspomnieć, że jest to współczesna wersja filmu z 1952 roku o tym samym tytule. Czuję się w pełni usatysfakcjonowana po obejrzeniu Dumnej królewny. Serdecznie polecam!

 

***

Znasz którąś z produkcji? Co o niej sądzisz? 

Lubisz sobie czasem obejrzeć film animowany?