Kosiarze. Żniwa śmierci. Tom 1 - Neal Shusterman

Hejka!

Zapraszam Cię do świata kosiarzy, którzy decydują, komu odebrać życie...

 

Kim jest Neal Shusterman?

Neal Shusterman to popularny amerykański autor książek dla dzieci, młodzieży i dorosłych. Jest też cenionym mówcą. Najbardziej znany jest z serii Podzieleni oraz Żniwa śmierci.  Za Kosiarzy w 2017 roku otrzymał nagrodę Michael L. Printz Award. Trwają prace nad ekranizacją tej powieści, jednak z informacji, do których udało mi się dotrzeć, wynika, że nieprędko się to wydarzy.

 

 

Kosiarze. Żniwa śmierci. Tom 1 - Neal Shusterman

Wyobraź sobie świat, w którym nie ma głodu, chorób, wojen i biedy, a nawet... śmierci. O odebraniu komuś życia mogą decydować wyłącznie specjalnie do tego wyszkoleni kosiarze, który sprawują kontrolę nad wielkością populacji. W takiej rzeczywistości przyszło żyć Citrze i Rowanowi, dwóm nastolatkom, którzy zostali wybrani, by kształcić się na kosiarzy. Jednak tę posadę może objąć tylko jedno z nich...

 

Wyrzuty sumienia. Żal. Ogromny smutek. Czy gdybyśmy ich nie odczuwali, bylibyśmy potworami?

Jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością Shustermana. Książka została bardzo ładnie wydana (seria została wznowiona w 2023 r.). Na okładce można dostrzec postać w czerwonej todze z czarną kosą. Kosiarze to dosyć pokaźna książka. Liczy bowiem 512 stron. Została podzielona na 5 części. Całość składa się z 40 rozdziałów poprzedzielanych wpisami z pamiętnika głównie S.K. Curie i Goddarda.

Do serii Żniwa śmierci należą książki:

☠️ Kosiarze

☠️ Thunderhead

☠️ Żniwo

☠️ Pokłosie. Opowieści z Kosodomu

 

Po przeczytaniu opisu książka wydała mi się ciekawa. Niestety początek oceniam jako średni - nie był zły, ale też nie działo się nic specjalnego. Po prostu mnie nie wciągnął. Był poprawny, bez szału. Początki treningów u kosiarza też ok, ale dopiero później zrobiło się ciekawie. Wreszcie wkręciłam się na maxa! Muszę przyznać, że polubiłam Sędziego Kosiarza Faradaya i ciężko mi było pogodzić się z tym, jak potoczyły się jego losy. Na szczęście później wszystko przybrało bardziej optymistyczny obrót.

 

Wpisy z pamiętnika S.K. Curie i Goddarda - niby ok, zawierały przemyślenia na temat ważnych spraw, ale jak dla mnie były nudnawe. Z kolei kartka z pamiętnika Rowana była fajna, szkoda, że w książce znalazło się tak mało jego przemyśleń. Z chęcią przeczytałabym więcej, a także zagłębiłabym się w perspektywę Citry i Faradaya.

 

Oczywiście źli kosiarze nie istnieli jedynie w przeszłości jednak zamiast „złymi" nazywano ich teraz innowacyjnymi i „myślącymi przyszłościowo".

 

W Kosiarzach został poruszony ciężki, ale fascynujący zarazem od wieków temat śmierci, a także wiele społecznych i politycznych kwestii. A wszystko to dopełnione o doświadczenia bohaterów. Mimo tych wszystkich strasznych rzeczy książka została napisana lekko i czytało mi się ją bardzo dobrze.

Wykreowany świat Midmeryki (czyżby nawiązanie do Ameryki, he, he?, wiele było podobnych smaczków), Kosodomu, społeczność kosiarzy wraz z ich zasadami, sposobem patrzenia na świat, moralnością, strojami, Thunderhead, czyli sztuczna inteligencja (mnie skojarzył się z Wielkim Bratem, Internetem, czymś w rodzaju Boga?) to wizja przyszłości, ale kto wie, czy się nie ziści. Tak naprawdę  można tu odnaleźć sporo aluzji do tego, co dzieje się obecnie w świecie...

 

To, co się działo w Kosiarzach to istny rollercoaster przeróżnych emocji. Samobójstwo, które nie do końca nim było, poszukiwanie zabójcy, walka z systemem, wątki romantyczne, rywalizacja, łamanie zasad, niewygodna prawda, podejmowanie mega trudnych wyborów i decyzji, a także dużo rozlanej krwi... Przy takiej mieszance ciężko się nudzić. No i te niespodziewane zwroty akcji - wow!

Muszę przyznać, że Citra i Rowan mieli dosyć interesujące zagadnienia do nauki podczas trenigu, a by zostać kosiarzem - jak rodzaje trucizn, broni, czy różnorakie sposoby zabijania. Teoria spoko, ale wolałabym nie musieć używać tej wiedzy w praktyce.

Pomysł, który padł podczas pierwszego konklawe kosiarzy dotyczący rywalizacji Citry i Rowana  - mega chory i porąbany. Nie da się tego ująć inaczej.

Na jaw wyszły fakty z przeszłości kosiarzy Curie i Faradaya - no, no, tego się nie spodziewałam. Podobnie, jak tego, co będzie ostatecznym egzaminem przed zostaniem kosiarzem (coś strasznego!), czy rozmowy Citry z Thunderheadem (nie mógł się wtrącać w sprawy kosiarzy, byli oni wyjęci spod jego jurysdykcji, ale zdarzały się luki). Było to stylizowane na rozmowę człowieka z Bogiem.

Zakończenie bardzo fajne, otwarte. Do książki była nastawiona optymistycznie, ale nie spodziewałam się, że aż tak mi się spodoba. Zdecydowanie warto sięgnąć po Kosiarzy! Nie mogę się doczekać, aż zacznę czytać drugi tom serii Żniwa śmierci, czyli Thunderhead.

 

 

***

Słyszałaś o Kosiarzach?

Lubisz czytać dystopijne książki?