Strefa kinomaniaczki: szkoła życia, niekończące się dziś

Hejka!

Chcesz obejrzeć coś fajnego? 
Zapraszam.

Z racji tego, że po skończonej sesji miałam trochę wolnego, nadrobiłam filmowe zaległości i przedstawiam Wam kolejną odsłonę Strefy Kinomaniaczki. Jeśli przegapiliście poprzednie posty z serii, nic straconego. Możecie w każdej chwili do nich wrócić:  1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8.

 

Była sobie dziewczyna

16-letnia Jenny pilnie się uczy, by spełnić życzenie ojca i dostać się na Oxford. Pewnego dnia wracając z próby wiolonczeli spotyka czarującego Davida Goldmana, który proponuje jej podwózkę do domu. Mężczyzna jest ok. 2 razy starszy i bardziej doświadczony od dziewczyny. Od tej pory zaczyna ją zabierać na różne wydarzenia kulturalne, przedstawia ją swoim znajomym. Dziewczyna coraz bardziej zatraca się w świecie luksusu. Czy życie u boku dojrzałego mężczyzny wyjdzie Jenny na dobre?

Zdziwiła mnie reakcja rodziców Jenny, a zwłaszcza jej konserwatywnego ojca wobec Davida. Zabawne jak szybko ludzie zmieniają poglądy. Z drugiej strony widzimy co może zdziałać zgrabnie przeprowadzona manipulacja.

Film ma fajny soundtrack, spodobała mi się piosenka puszczana podczas napisów końcowych, idealnie oddaje to, co się zdarzyło.

Duffy- Smoke without fire

Na uwagę zasługują też przepiękne stroje Jenny.

Zanim odejdę

Co, jeśli dzisiaj byłoby jedynym dniem przez resztę Twojego życia?

Samantha Kingston jest jedną z najpopularniejszych dziewczyn w szkole, ma grupkę najlepszych przyjaciółek, a największe ciacho jest jej chłopakiem. Wszystko toczy się wręcz idealnie do czasu, gdy dziewczyna ulega wypadkowi samochodowemu. Po tym wydarzeniu budzi się co rano 12 lutego, czyli w Dzień Kupidyna i przeżywa wciąż na nowo ten sam dzień. Jest to okazja do naprawy błędów, czy Sam z niej skorzysta?

Ten film już od jakiegoś czasu był na mojej liście do obejrzenia i czekał na swoją kolej. Gdy się za niego zabrałam,  czekało mnie rozczarowanie, na początku filmu zawiewało nudą. Lubię amerykańskie filmy, ale zraziło mnie zachowanie głównej bohaterki i jej koleżanek. Na szczęście dalej było już tylko lepiej, tzn. wreszcie coś się zaczęło dziać.

W filmie nieprzypadkowo poruszony został wątek Syzyfa (podczas jednej z lekcji). Sam podobnie jak on, wtacza na górę głaz, a gdy jest już u szczytu, wszystko wraca co punktu wyjścia i ponownie przeżywa ten sam dzień. Oprócz nawiązania do mitologii widoczna jest też inspiracja motywem przewodnim filmu Dzień Świstaka (prezenter prognozy pogody przeżywa w nieskończoność dzień 2 lutego).

Nie zgadzam się z końcówką filmu. Ładnie ze strony Sam, że tak postąpiła, ale to nie musiało się tak potoczyć. Skoro wiedziała co ma się zaraz wydarzyć, mogła inaczej zareagować, wyprzedzić fakty, jednak tego nie zrobiła.

 Śmierć nadejdzie dziś

Tree Gelbman, popularna studentka lubiąca imprezy, budzi się codziennie w tym samym miejscu i wciąż na nowo przeżywa ten sam dzień- swoje urodziny. Musi dowiedzieć się kto chciał jej śmierci, by przerwać tę błędną spiralę.

Tematyka jest bardzo podobna do powyższego filmu. Na końcu nawet wprost występuje nawiązanie do Dnia Świstaka  (w rozmowie bohaterów).

Zamaskowany zabójca z twarzą bobasa.😆




Zakończenie zdecydowanie lepsze niż w Zanim odejdę, tzn. bardziej mnie zadowoliło. 
Podejrzanych było sporo, niestety mój typ się nie sprawdził. Nie spodziewałam się, że będzie nim...   Myśleliście, że Wam zdradzę? W życiu! Nie chcę Wam psuć zabawy w detektywa. 😄
Spodobało mi się budowanie napięcia, wiedziałam, że zaraz pojawi się zabójca, ale i tak odczuwałam dreszczyk emocji.

***

Oglądaliście któryś z filmów? 


Jakie filmy lubicie oglądać?